Ze belt me op omdat ze zich zorgen maakt over haar dochter, zo valt ze gelijk maar met de deur in huis.

“Waarover maak je je precies zorgen” vraag ik door. Ze vertelt dat door Covid haar tienerdochter het erg zwaar heeft gehad. Het vele thuiszitten, het gebrekkig online-onderwijs en slechts heel af en toe weer even naar school mogen en het niet met vriendinnen kunnen afspreken, dat is haar erg zwaar gevallen. “Ik begrijp dat ook wel’, vervolgt ze, “daar heeft iederéén natuurlijk last van, maar ik merk dat ze zich steeds meer in haar eigen wereld terugtrekt. Ze is altijd al heel serieus geweest maar ze lacht nu nog amper. Covid enzo heeft ook zijn invloed op ons gehad uiteraard. Daar hebben we het veel over met elkaar.”

Ze legt uitvoerig uit hoe ze een heel plan van aanpak hebben gemaakt als gezin sinds de lockdown. “Andere ouders en hun kinderen hebben natuurlijk ook een moeilijke periode achter de rug, maar bij ons is het wel heel zwaar. Er kan echt geen lachje meer af bij haar. We nemen dit dan ook heel serieus. Er moet wat gebeuren. Dus ik moest aan jou denken, met je ‘lichter’ leven, werken en leren. Dat kunnen we wel gebruiken nu.” Ze is stil.

Ik leg uit: “Ik kan je dochter denk ik zeker helpen met oefeningen en tools om lichter in het leven en leren te gaan staan. Iedereen komt op zijn levenspad helaas obstakels en moeilijke problemen tegen. Als je een goede psychologische veerkracht hebt, en over verschillende tools en oefeningen beschikt die je dan kunt inzetten, kun je daar beter mee dealen. Dan ga je bij wijze van spreken speels dansen met of om de problemen heen die je pad blokkeren zonder dat je hierdoor onderuit wordt gehaald. Sommige dingen zijn natuurlijk niet leuk en zullen ook nooit leuk worden. Zoals een ernstige ziekte, het overlijden van een geliefde, de pandemie etc. Dat moet je vooral ook niet leuk willen vinden en hoeft ook niet. Maar je hoeft er óók niet in te blijven hangen of onnodig zwaar te maken. En dat maakt wél een groot verschil.”

Ze denkt hier serieus over na en zegt dan, met verlangen in haar stem: “Ik gun het mijn dochter zo om speelser met problemen om te gaan.”

Ik vraag zachtjes: “Kinderen imiteren vaak gedrag van ouders. Hoe speels ben je zelf op het moment?” Het is lang oorverdovend stil aan de andere kant van de lijn.

Dan zegt ze, vastberaden: “Goh, die kwam goed binnen. Wat een eyeopener. Kun je mij ook helpen om speelser te worden?”

Deze column is ook gepubliceerd in de Baarnsche Courant van 4 juli 2022.