Skip to main content

Feestdagenstress

Geschreven op | Blog

“Om mensen laagdrempelig te bereiken met handige tips en tools uit mijn coaching- en psychologiepraktijk, schrijf ik een twee-wekelijkse column in de Baarnsche Courant. Daarin schrijf ik over (dagelijkse) dingen die je behoorlijk dwars kunnen zitten en die voor veel mensen heel herkenbaar zijn. Heb je vragen naar aanleiding van deze blog? Dan hoor ik dat graag!”

Levenslooppsychologe en Coach Judith Niekel-Sjoerds

Feestdagenstress

Vroeger was bij haar thuis Kerst het hoogtepunt van het jaar, met een prachtig versierde kerstboom. En het kerstdiner op beide dagen met de hele (schoon)familie bestond uit vijf gangen waar haar moeder altijd dagen druk mee was.

Tot vorig jaar vierden ze Kerst traditiegetrouw altijd eerst bij haar ouders en de tweede dag bij haar schoonouders. Lekker makkelijk dus. Haar ouders en schoonouders hebben vorig jaar alle twee aangegeven dat ze graag vanaf dit jaar Kerst bij haar komen vieren. Want het wordt ze te veel nu ze allemaal eind 70, begin 80 zijn. Tsja, dat begrijpt ze goed.

Ze merkt dat het haar al veel stress oplevert, en zij is nog maar net 50. Ze zucht diep. En de lat ligt dus hoog. Haar zoon, die lekker aan het puberen is, eet ook nog eens vegetarisch en ”niets uit pakjes”. Laatst checkte hij al de prullenbak in de keuken op lege verpakkingen. Ze zag het drama al helemaal voor zich als ze soep uit een pakje zou serveren. En met haar nieuwe baan, een man die veel weg is en het gewone leven dat ook gewoon doorgaat, had ze nu dus Kerststress.

Dat verrast me niet. Ik vraag wat ze zelf het liefste zou willen. Ze denkt na en zegt dan: “Hmm, het liefst wil ik een rustige Kerst met ons gezin op Eerste Kerstdag met maar drie gangen. En dan tweede Kerstdag met de beide opa’s en oma’s.” Ze kijkt me vanonder haar wimpers aan en zegt zachtjes, alsof ze vloekt in de kerk: “En die ook met drie gangen, en lekker simpel”.

Ik kijk haar grijnzend aan en zeg: “Hoor ik nu goed dat er een nieuwe traditie bij jullie is geboren?” Ze schiet in de lach en zegt: “Hoe bedoel je?”. “Nou”, zeg ik, “ze vieren het nu graag bij jou en dan is dit de nieuwe traditie. Tweede Kerstdag met iedereen, inclusief 3 gangen, een vegetarische optie en wellicht iets uit een pakje.” Ik kijk haar neutraal aan.

“Ze zien me aankomen”, zegt ze. “De wereld verandert, en nieuwe dingen zijn anders maar niet slechter of beter. Gewoon anders. En dat mag toch?” Ze kijkt me aarzelend aan. “Ik weet niet of iedereen dat gaat pikken…”. Ik zeg rustig: “Vraag het gewoon. En (met een knipoog) ga vooral voor óók iets uit een pakje als je dat veel stress scheelt en gooi de verpakking gelijk in de grijze of oranje bak, ga niet langs de keukenprullenbak.” Ze begrijpt de referentie naar monopolie en moet schaterlachen. Ze zegt dat ze eens zal polsen bij iedereen.

Vanmorgen appte ze. Het eerste Kerstdag als gezin vieren was het hele gezin zeer goed bevallen. En haar moeder had gezegd toen ze ging polsen: “Kind, je hebt groot gelijk! Ik vond het altijd zoveel stress.” Haar schoonmoeder vond het ‘belachelijk’ en had zelf dus maar twee extra gangen meegenomen

Ik app terug: “ :) Mooi opgelost! Alle goeds voor 2023!”

Deze column is ook gepubliceerd in de Baarnsche Courant op 28 december 2022. 

Judith Niekel-Sjoerds

Levenslooppsychologe en Coach

Blog Archief:

De mismaakte vinger

28 september 2022
Bij een snoei ongelukje in de tuin is hij een stukje vinger verloren. Hij werd afgeleid door een voorbijkomende brommer en knipte in plaats van heg…

Samen Apart

11 juni 2025
Ze is moeder van een tweeling van acht, een jongen en een meisje, waarvan het jongetje autistisch is. Hij flipt als dingen anders gaan dan verwacht…

Motivatie kwijt

05 maart 2025
Ze werkt al 10 jaar bij dit bedrijf en heeft al meerdere functies gehad. Dat is niet verwonderlijk legt ze uit, want het bedrijf is goed gegroeid en…

Ont-moeten

04 september 2023
Ze kijkt me gestrest en wat argwanend aan. Dit is de eerste keer dat ze bij iemand aanklopt om hulp. Normaal trekt ze alles prima maar vorige week h…