Omdat

Ze houdt elke dag veel ballen op in de lucht, zowel op het werk als privé. En met Sinterklaas en Kerst in zicht, loopt ze een beetje vast.

Ze is moe én gestrest, zelfs zo erg dat ze er hartklachten van heeft. Ik beaam dat die druk die ze voelt goed kan komen door haar stress, maar dat dit niet altijd het geval hoeft te zijn. Dus we spreken af dat ze dit voor de zekerheid toch even bij de huisarts checkt. “Ja maar is dat niet gek, ik weet echt wel dat het van de stress komt,” vraagt ze. Ik had echter duidelijk de ongerustheid in haar gezicht gezien toen ze het me vertelde en hoe haar blik oplichtte toen ik opperde om bij de huisarts aan te gaan. Dus ik zeg rustig: “Dit zijn echt klachten waarvan je goed moet uitzoeken dat ze niet (ook) door lichamelijke kwalen komen. Dus ga en laat je geruststellen.” Ze knikt, duidelijk opgelucht.

Ze legt uit dat ze voor veel dingen gevraagd wordt om bij te assisteren tijdens de feestdagen deze decembermaand. Op het werk, maar ook op school en bij tafeltennis van de kinderen. Maar haar moeder is herstellende van een operatie en heeft veel zorg nodig. Dus nu moet ze ‘nee’ verkopen en dat zorgt voor veel teleurstelling. Iedereen had op haar gerekend.

“Dat moet heel vervelend voor je voelen. Je wilt graag helpen maar je moeder heeft je nu ook nodig, en je zit dus vaak in een pijnlijke spagaat voor je gevoel?” check ik. Ik weet dat ze aan ballet doet dus ik gebruik een balletterm om te kijken of ik het goed aanvoel. Ze bijt op haar lip en zegt, met tranen in haar ogen “Ja, echt dagelijks, en doordat ik nu elke dag naar mijn moeder moet, kan ik óók niet meer balletten op dinsdag. Ik mis dat echt zo, dat is mijn uitlaatklep.” Ik zeg dat ik goed kan begrijpen dat het allemaal heel zwaar voor haar voelt nu.

We kijken hoe we het lichter kunnen maken. Als ik vraag hoe ze “nee” zegt tegen verzoeken om te helpen, zegt ze “Nou, ik zeg meestal ‘Sorry, ik heb echt geen tijd dit jaar.’” Ik leg uit dat wanneer je ‘omdat’ toevoegt aan je antwoord, de mededeling vaak zonder veel problemen wordt geaccepteerd. “Dus als ik bijvoorbeeld zeg ‘Ik kan niet helpen omdat ik voor mijn net geopereerde moeder moet zorgen’, dan is het waarschijnlijk géén probleem voor de ander? Dan wordt er niet zo naar op gereageerd?” Ik knik en zeg neutraal, “Probeer het eens uit.” Dat gaat ze doen. En we spreken ook af dat ze gaat kijken of iemand haar “dinsdagdienst” kan overnemen zodat zij naar ballet kan blijven gaan.

Ik krijg een uurtje later een appje: ‘Zoon gaat dinsdagavond bij oma aan met eten ‘omdat ik dan naar ballet kan’. Hij vond het gelijk prima. :)