Ze is 19 en met frisse tegenzin gaan studeren. Want ze wilde naar Groningen maar het is Utrecht geworden, en dat betekende dat ze gewoon thuis kon blijven wonen – een tegenvaller.

De pandemie had het ‘studentenleven’ non-existent gemaakt, de studiegenoten waren niet leuk en de studie idem. Ze had verwacht dat rechten heel interessant zou zijn en je kan er veel mee. Want ze vond veel dingen leuk: bij de politie, de advocatuur….

Maar nu, nu was niks leuk en over een week had ze tentamens waar ze zó geen zin in had. Ze wilde eigenlijk stoppen. Lastig dus, en veel onrust, want het niet leren zorgde voor veel schuldgevoel.

“Ik ben lui” vindt ze zelf, “ik moet leren maar ik doe het niet, het lukt niet.” Als ik doorvraag blijkt dat ze op het vwo al haar huiswerk deed tijdens de verplichte studie-uren op school. “Ah”, zei ik “kan het zijn dat jij thuis als ‘chillplek’ ziet omdat je nooit veel thuis leerde?”

Ze denkt na en zegt dan: “Ja, dat klopt wel. Ik ging eerst naar de uni bieb om te leren, maar die is al maanden dicht. Ik ga wel soms met mijn moeder mee naar het werk en dan leer ik gewoon.”

Als ik haar vraag wat ze herkent van een lijstje met dingen die bij een “motivatiedip” horen, zegt ze “Eigenlijk alles wel… Het is zo lastig, moet ik nu stoppen of doorgaan of…”

We bepraten wat het alternatief is: als ze stopt wat dan? Dat werd dan ‘wat sporten, in de horeca bijverdienen en kijken of een andere studie wat is’. Ik vraag haar hoe goed dit werkt voor haar (vele) vrienden die al gestopt zijn. Dat blijkt geen succes te zijn. Ze concludeert dat dat voor haar ook dan waarschijnlijk geen fijne oplossing zal zijn.

Van lotgenoten kun je veel leren – óók wat niet werkt.

We doen een oefening om te achterhalen wat ze eigenlijk zelf vindt dat ze moet doen. Ik vraag haar om in gedachten 10 jaar in de toekomst te gaan: ze is volwassen geworden en heeft haar plekje gevonden qua werk en vrienden. Ik vraag haar wat zij als 28-jarige nu zichzelf zou adviseren wat te doen, met alle levenswijsheid die ze dan heeft opgedaan. Ze aarzelt geen seconde: “Gewoon doorzetten, en mijn propedeuse halen!” Ik ben stil, en zij ook – stoppen is ineens voor haar geen goede optie meer.

We bespreken daarom tentamen tips en hoe je leren leuk(er) kunt maken. Ook gaat ze met de studentendecaan sparren over de studiekeuze.

We doen nog een sterkte- en krachtenanalyse, en daaruit blijkt dat rechten verrassend goed bij haar past. Doelgerichter loopt ze de deur uit.

Deze column is op 30 mei 2022 ook gepubliceerd in De Baarnsche Courant.