Hij valt stil en kijkt me gefrustreerd aan. Net heeft hij me uitgebreid verteld over zijn fijne relatie die heel lang goed gaat en dan, ineens, ontploft zijn vriendin. Hij ziet dat dan totaal niet aankomen en zij begrijpt dáár op haar beurt weer niets van. Hoe kunnen ze zo langs elkaar heen communiceren?

Zijn zus is autistisch en hij vraag zich af of hij zich ook ‘moet laten testen’. Ik vraag hem of hij alleen dit probleem met zijn vriendin heeft of dit altijd al heeft gehad. Hij is stil en denkt even goed na. Eigenlijk heeft hij dit probleem vooral bij haar, en als hij moe is gaat het misschien nog iets moeilijker om de emoties bij haar te peilen. Op zijn werk is hij manager van een team en is het herkennen en inspelen op de emoties van zijn medewerkers erg belangrijk. En dat lukt goed, maar ook weer wat minder als hij moe is.

We sparren over dat het normaal is dat als je laag in je energie zit, je sneller dingen mist. Helemaal als het van nature niet een sterk punt is. Maar in de praktijk is het dus eigenlijk geen groot probleem. We sparren daarom over wat het testen en een mogelijke diagnose hem zou brengen. “Niet veel eigenlijk, want als ik het ben dan krijg ik een label en gaan mensen me ook anders bekijken en behandelen, het gaat nu juist lekker” zegt hij dan.

Hij peinst nog even en, vervolgt “En misschien ga ik dan ook wel anders naar mezelf kijken en dus ook handelen”. We zijn samen stil. Dan zegt hij: “Goh, blij dat het normaal is. Maar hoe pak ik het probleem met mijn vriendin aan? Ik zit er echt mee.”

We gaan daarom onderzoeken hoe we de ‘tijdbommetjes’ van zijn vriendin ruim voor de explosie kunnen ontmantelen. Wat zijn haar ‘SOS signalen’ - weet hij dat, vraag ik hem. Hij kijkt me aan en zwijgt. We spreken af dat hij een lijstje gaat maken van hoe zijn vriendin in zijn ogen laat blijken dat ze boos, gefrustreerd of geïrriteerd is. En hij maakt ook hetzelfde lijstje voor zichzelf: hoe uit hij het als hij boos is etc. Hij knikt en zegt: “Dat lijkt me heel nuttig.”

Ik zeg: “En het is handig als je vriendin hetzelfde doet. Dan kunnen jullie samen kijken in hoeverre jullie elkaars en je eigen signalen goed herkennen.” Dat lijkt hem een uitstekend plan.

De volgende sessie zegt hij “Ik weet nu veel beter wat haar signalen zijn. Als bijvoorbeeld haar wenkbrauwen gaan fronsen vraag ik nu gelijk wat er is. Scheelt zoveel gedoe” zegt hij blij.

Of ik het erg zou vinden als dit onze laatste sessie zou zijn, want het gaat eigenlijk heel goed nu? Ik zeg: “Daar word ik alleen maar happy van. Goed gedaan!”

Deze column is ook gepubliceerd op 2 oktober 2023 in de Baarnsche Courant.