We kennen elkaar van sport en lopen toevallig gezamenlijk de supermarkt in. Anderen passeren ons rakelings om snel de winkel in te schieten.

Hij zucht gefrustreerd en zegt “Ik snap er helemaal niets van – houd toch afstand denk ik dan?! Wij zijn allemaal erg ziek geweest door Corona. Zelfs mijn kinderen hebben het heel zwaar gehad. Je hart draait om als je je kind zo benauwd ziet. En mijn vrouw had ook nog andere dingen erbij waar we ons zorgen over maakten. En dan doet iedereen alsof er niets aan de hand is.” Hij kijkt me aan en ik zeg meelevend “Wat rot. Dat moet heel zwaar voor jullie zijn geweest.” Niets is zo erg als personen waarvan je veel houdt heel ziek zijn en je niets kan doen.

Hij knikt en vertelt dan dat hij zo teleurgesteld is in de houding van veel mensen – het lijkt wel alsof het niemand interesseert terwijl zij het echt zwaar hadden gehad. Nou, dan hoeft het voor hem ook niet meer. Zo was hij al veel ‘vrienden’ (hij trekt de wenkbrauwen omhoog) kwijtgeraakt de afgelopen periode. In nood leer je iemand pas echt kennen. Nou, dan hield je bar weinig mensen over dus. Die hele gemeenschappelijke club kennissen, daar zag hij niemand nog meer van. Of ik nog wel contact had met die mensen?

Ik kan geen echt antwoord geven want hij ratelt alweer verder. En zo ken ik hem eigenlijk ook. Ik heb altijd het idee dat hij tégen me praat, en niet met me. Ik mag hem aanhoren, en that’s it. Hij luistert niet goed naar anderen, weet eigenlijk alles beter en heeft een hele specifieke kijk op de wereld. Dat maakt het niet gemakkelijk om vrienden te maken – en helemaal niet om te houden. Op een gegeven moment, Corona of niet (of misschien juist dan), gaan mensen daarop afhaken.

Bij vriendschap draait het om wederkerigheid: er voor elkaar en met elkaar zijn, in goede maar (vooral) ook in moeilijke tijden zoals nu. Maar de interesse moet er óók van jou voor de ander zijn, al is het maar af en toe.“… Ik vind het helemaal prima zo hoor, lekker rustig. Ik ga weer door, tot ziens he” eindigt hij ons gesprek, maar eigenlijk de monoloog, en loopt weg. Ik zeg “Sterkte hé!” tegen zijn rug.

Hoe goed ben jij in luisteren en er gewoon voor de ander zijn? Wedden dat je je contacten met anderen kan verstevigen als je daar bewuster mee aan de gang gaat?

Vriendschap komt per definitie altijd van twee kanten – zorg daarom dat jij ook jouw rol als goede vriend of kennis vervult, zou mijn tip aan hem zijn.

Deze column is op 28 februari 2022 geplaatst in de Baarnsche Courant.