Dealmakers en -brekers

Hij is begin vijftig en buiten de boot gevallen bij een reorganisatie. Hij wil weer aan de bak, en snel, want zijn tieners vinden het niet prettig dat hij zich ‘echt overal mee bemoeit’ nu hij elke dag thuis is. En zijn vrouw baalt dat hij thuis is op haar vrije dag. Hij gaat nu maar fietsen die dag.

Ik stel voor dat we onder meer gaan kijken wat zijn krachten en sterke kanten zijn, zodat we daarop kunnen gaan inzetten. Wanneer hij dit voor zichzelf op een rijtje heeft gezet, dan checken we dit met behulp van een test. Dat triggert hem, in positieve zin. Hij is benieuwd of er verschil zal zijn.

“Maar je bent nog niet van me af” zeg ik, “ik wil je nog iets vragen.” Hij lacht en zegt: “Kom maar op, dan. Meer huiswerk?” “Ja en nee” antwoord ik. “Ik wil heel graag dat je een baan vindt waar je happy en op je plaats bent, en niet iets aanneemt om maar weer iets te hebben. Dan ga je de komende 16 jaar, want daar hebben we het nog over, alleen maar verpieteren.” Hij knikt instemmend, dat wil hij ook niet.

Ik vervolg: “Ik wil daarom graag weten welke vijf dingen voor jou van wezenlijk belang zijn in een baan. Dat kan van alles zijn, variërend van maximaal een half uur reistijd tot een eigen werkplek of auto van de zaak. En, net zo belangrijk, welke vijf dingen je per se niet wil. Bijvoorbeeld veel vergaderen of wisseldiensten. Wat voor jou zogenaamde dealmakers of -juist brekers zijn voor een nieuwe baan.” Hij knikt begrijpend. “Dat is best lastig, neem daar de tijd voor. Dan gaan we aan de hand van die lijst banen bekijken” leg ik uit. “Hebben ze minder dan drie dealmakers en meer dan twee dealbrekers, dan vallen ze af. Uiteindelijk word je daar dan niet gelukkig.”

“Maar dan blijven er wel minder kansen over”, zegt hij aarzelend. “Ja”, beaam ik, “maar… wel alleen de goede! En trouwens, dat lijstje kun je ook heel goed toepassen op andere dingen. Zoals bij belangrijke aankopen of beslissingen.” Hij zegt grijnzend: “De kinderen willen een nieuwe hond. Zal ik daar ook maar zo’n lijstje van maken?” Ik zeg vrolijk terug: “Vooral doen! Willen jullie een kleine of juist grote hond, eentje die goed alleen kan zijn en weinig verzorging nodig heeft of … “

Hij kijkt me peinzend aan. “Dat is misschien niet eens zo’n slecht idee” zegt hij langzaam. “Hmm”, antwoord ik bevestigend en, met een knipoog, “op naar de nieuwe baan én hond. Ik ben benieuwd naar je lijstjes” zeg ik.

Veel veerkrachtiger loopt hij de deur uit.

Deze column is ook gepubliceerd in de Baarnsche Courant op maandag 17 januari 2022.