Skip to main content

Bitchcraft

Geschreven op | Blog

“Om mensen laagdrempelig te bereiken met handige tips en tools uit mijn coaching- en psychologiepraktijk, schrijf ik een twee-wekelijkse column in de Baarnsche Courant. Daarin schrijf ik over (dagelijkse) dingen die je behoorlijk dwars kunnen zitten en die voor veel mensen heel herkenbaar zijn. Heb je vragen naar aanleiding van deze blog? Dan hoor ik dat graag!”

Levenslooppsychologe en Coach Judith Niekel-Sjoerds

Headline

Meet S, een leuke vrouw van begin 50. Ze is bezig orde in haar leven te scheppen en te achterhalen waarom ze zo snel moe is. Ik ben de vriendin met wie ze graag hierover spart bij een kopje koffie. We hebben vandaag aan het eind van de middag afgesproken in ons lievelingscafeetje.

Ze vertelt dat ze heeft ontdekt dat met name haar vader ervoor blijkt te zorgen dat ze leegloopt qua energie. Hij was een dwingeland en ze streeft nog steeds naar zijn goedkeuring. Die ze nooit zal krijgen. Ze leert nu hoe ze dit verlangen los moet laten en beter haar grenzen te bewaken. Dat lukt heel aardig, vertelt ze, en het bevalt haar goed. Ze is nu assertiever. Maar wat haar opvalt is dat ze nu thuis te horen krijgt dat ze ‘niet meer zo aardig is’. Dat maakt haar erg onzeker. Ze was vroeger zo lief zeggen haar twee tieners en man. En nu niet meer, nu is ze vaak een ‘bitch’. “We missen de oude mamma”, zeiden ze laatst in koor. Ook op haar werk vindt een collega haar af en toe bot reageren. Ze voelt zich er erg onzeker hierdoor. Daarom wil ze nu eerlijk van mij weten: is ze een bitch geworden?

Ik stel haar gerust: ze is in mijn ogen nog even lief, hartelijk en begaan met anderen. Dat blijkt uit alles wat ze doet voor haar gezin, haar zieke vriendin, haar ouders, en als vrijwilliger bij de atletiekclub. Om maar wat te noemen. Ik zeg: “Je geeft alleen duidelijker je grenzen aan. En als je bij wijze van spreken eerst ‘ja en amen’ op alles hebt gezegd is dat heel erg wennen voor iedereen, thuis en op het werk. Dan is de natuurlijke reactie: protesteren en tegengas geven. In de hoop dat je weer ‘ja’ tegen alles gaat zeggen en het hopelijk een tijdelijke bevlieging is. Maar dat gebeurt dus niet. En dat is balen. Voor de tegenpartij dan.” We moeten alle twee lachen na de laatste zin.

Ik vraag wanneer ze ‘bitcherig’ wordt gevonden door het thuisfront. Ze gooit haar handen komisch in de lucht en zegt: “De hele tijd lijkt het wel! Ik probeer bijvoorbeeld nieuwe afspraken te maken over het huishouden. Ik werk nu 32 uur. Dus vind ik dat we gezamenlijk, inclusief de kinderen van zestien en achttien, het huishouden draaiende moeten houden. En M (haar man) kan ook best beginnen met koken en de hond alvast uitlaten als ik moet overwerken. Of de garage netjes opruimen als hij klaar is met klussen aan die oude rommelbak van hem. Maar dan loopt ik dus te bitchen,” verzucht ze.

Wat haar nog meer irriteert, zo gaat ze verder, is dat ze op het werk eerst regelmatig klusjes deed voor een andere afdeling. Dat hoefde ze niet te doen, dat hoorde niet bij haar takenpakket. Maar ze hielp hen graag uit de brand ook al betekende dat voor haar meer werk. Maar ze heeft er geen zin meer in. Als zij dan voor hen overwerkte op vrijdagmiddag, ging de afdeling lekker borrelen had ze gemerkt. Maar zo waren ze niet getrouwd! Toen ze dus had gezegd dat ze het vanaf nu binnen hun eigen team moesten gaan oplossen, had een manlijke collega gevraagd of ze soms in de overgang zat. Stoom kwam uit haar oren toen hij dat zei, vertelde ze.

“Ja,” zeg ik, “dat vind ik nou weer zo’n typische dooddoener. Alleen omdat je nu eerlijker je mening zegt en niet meer slaafs doet wat iedereen aan je vraagt, ben je ineens een bitch. In de hoop dat je dan schrikt en je weer aanpast. Vroeger deden we dat vaak ook braaf. Maar nu we ouder worden, de kinderen zelfstandiger worden of het huis al uit zijn, zijn we er klaar mee. De nieuwe vrijheid lonkt. Dan zijn ze het maar niet altijd met ons eens, jammer dan. Boeien! Wij hebben ook rechten en grenzen, naast allemaal plichten. En als we daarvoor opkomen, dan zijn we ineens allemaal bitches. Nou, dan ben ik er trots op om een bitch te zijn.”

Ik vervolg peinzend: “En vind ik het geen scheldwoord maar eigenlijk een geuzennaam! En dat we altijd maar gelijk de overgang als verwijt naar ons hoofd krijgen, daar ben ik ook klaar mee. Weet je, ik vind de overgang eigenlijk helemaal geen goede term voor deze fase. Bitchcraft is een veel beter woord.”

S is het roerend met me eens, zoals goede vriendinnen dat altijd met elkaar zijn. We laten het woord rollen over onze tongen. Het klinkt en voelt goed. We toosten geëmpowerd met onze lattes op alle bitches in de wereld.

Judith Niekel-Sjoerds

Levenslooppsychologe en Coach

Blog Archief:

Enorme uitglijder

25 juli 2023
Ze is helemaal van het padje af gegaan en in een burn-out beland vorig jaar. Zij die altijd zo sterk was en alles onder controle had. Niets was haar…

De vreemde eend

25 oktober 2022
Ze had me een appje gestuurd. Mocht ze eens komen praten over iets wat haar dwarszat? Op een warme middag fietst ze aan. Ze is net 18, maar oogt jon…

Brief aan jezelf

20 mei 2024
Hij werkt al een aantal jaar op de Zuid-as en sinds een paar maanden merkt hij dat hij in een negatieve spiraal zit qua werk. Hij kan het niet precie…

"Wat een flutoefening dacht ik eerst"

25 september 2022
Hij is eind vijftig en, zoals hij zelf aangeeft, “even van het padje af”. We proberen nu samen (online) uit te puzzelen hoe hij weer op het juiste pa…

Ik wil niet mee naar zijn kleinkind

25 september 2022
Ze kijkt me opstandig aan en zegt: ”Ik heb het volgende probleem. Mijn man en ik zijn sinds vijftien jaar bij elkaar. Wij hebben geen kinderen. Hij h…

Zure matten

13 november 2023
Ze komt voor het eerst bij me. De eerste sessie zegt ze “hallo” en begint gelijk te huilen. Als ze wat rustiger is krijg ik het verhaal te horen: ze…

"Ik bepaal toch zelf wat mijn kleinkind bij mij mag?!"

25 september 2022
Ze spreekt me aan in de supermarkt. Ze weet wie ik ben en wat ik doe. Of ik haar even ergens mee kan helpen, vraagt ze, als ik tenminste een momentje…

Miss Perfect

15 augustus 2024
Ze loopt er hard tegenaan dat wat ze doet, in haar eigen ogen nooit goed genoeg is. Ze vertelt dat ze voor elke toets die ze maakt uren studeert. Ze…