Coaching
Psycholoog
Training
Personal Coaching
Bedrijfscoach
Toppie & floppie 2.0
“Om mensen laagdrempelig te bereiken met handige tips en tools uit mijn coaching- en psychologiepraktijk, schrijf ik een twee-wekelijkse column in de Baarnsche Courant. Daarin schrijf ik over (dagelijkse) dingen die je behoorlijk dwars kunnen zitten en die voor veel mensen heel herkenbaar zijn. Heb je vragen naar aanleiding van deze blog? Dan hoor ik dat graag!”
Toppie & floppie 2.0
Ze is bij me om beter met werkstress om te gaan. Maar dochterlief wordt geplaagd op de Buitenschoolse opvang (BSO). Kunnen we het daarom daar nu over hebben? Uiteraard kan dat.
Ze vertelt dat haar dochter 3 dagen per week naar de BSO gaat en daar heel veel vriendinnetjes heeft. En nu is er kennelijk een nieuw meisje dat heel hard aan haar dochters paardenstaart trekt en haar gemeen knijpt. Vorige week barstte de bom en wilde haar dochter niet uit school naar de BSO en begon ze echt heel hard te huilen. “De juf heeft toen gebeld en ik ben gelijk naar school gekomen. En toen kwam het hele verhaal eruit. Ik heb het op de BSO besproken en ze pakken dit hopelijk goed op. Vandaag gaat mijn dochter er weer voor het eerst heen en ik heb er buikpijn van” zegt ze. Dat begrijp ik helemaal: dit soort dingen gaan recht door je mama-ziel.
Ze vertelt dat ze nu elke avond voor het slapen gaan met haar dochter “Toppie en floppie” doet. Dan vertelt haar dochter bij Toppie ‘wat er die dag leuk was - en hopelijk was dit dan iets op de BSO vandaag’ zegt ze gestresst. “En bij Floppie wat er die dag niet leuk was en dan gaat ze slapen. Maar zo houden we dan vinger aan de pols” zegt ze en kijkt me dan afwachtend aan.
Ik ben even stil en zeg dan: “Ik vind het een heel mooie oefening. Maar mag ik een suggestie doen?” Graag zelfs is het antwoord. “Ik zou het niet voor het bed gaan doen en ook niet met floppie eindigen. Dan ga je met negatieve gedachten inslapen en word je vaak ook negatiever wakker.” “Shit, ja, daar heb je wel een punt” zegt ze, “maar wat kan ik dan beter doen?”
Ik vertel dat in ons gezin bij het avondeten iedereen om de beurt elke avond vertelde wat er die dag fijn was geweest en wat ze minder leuk hadden gevonden. Mijn man en ik dus ook – zo leren kinderen meteen dat ook volwassenen leuke dingen en minder leuke dingen op een dag meemaken. Zo wordt het veilig en normaal om ook moeilijkere dingen te bespreken. “Oh” zegt ze, “goed idee, dat klinkt heel fijn”. “Ga het eens proberen” stel ik voor.
's Avonds krijg ik gelijk een appje. De oefening was een hit thuis: dochterlief vertelde opgelucht dat op de BSO eerst het meisje haar excuses had aangeboden en ze allemaal samen koekjes hadden gebakken. Haar man had verteld over een irritante collega waarna haar zoon op zijn beurt enthousiast vertelde over een leraar die belachelijk veel huiswerk gaf. Ze hadden tijdens het eten niet alleen lief en leed met elkaar gedeeld maar ook eens lekker gelachen met zijn allen.
Ik app terug: Top, fijn om te horen!
Deze column is ook gepubliceerd in de Baarnsche Courant op 8 april 2024.