Skip to main content

Tolereren of accepteren?

Geschreven op | Blog

“Om mensen laagdrempelig te bereiken met handige tips en tools uit mijn coaching- en psychologiepraktijk, schrijf ik een twee-wekelijkse column in de Baarnsche Courant. Daarin schrijf ik over (dagelijkse) dingen die je behoorlijk dwars kunnen zitten en die voor veel mensen heel herkenbaar zijn. Heb je vragen naar aanleiding van deze blog? Dan hoor ik dat graag!”

Levenslooppsychologe en Coach Judith Niekel-Sjoerds

Tolereren of accepteren?

Ze heeft al 12 jaar een fijne relatie met haar vriend. Sinds een jaar wonen ze samen en hebben ze alles op orde: huisje, boompje, twee auto’s in plaats van een beestje. Ze heeft het naar haar zin in haar baan, op wat kleine irritaties na. “Lekker burgerlijk dus” besluit ze, half smalend. “Dat klinkt heel mooi en toch hoor ik een hele grote ‘maar’? Klopt dat, je bent immers niet voor niets hier?” pols ik dan. Ze wiebelt en draait op haar stoel.

Ze kijkt me dan aan en zegt, aarzelend: “Ik durf het eigenlijk niet goed te zeggen maar ik vind iemand anders erg leuk en dat blijft maar in mijn hoofd spelen.” Zo, het hoge woord is eruit en ze kijkt me angstig aan. Er volgt niet een, kennelijk verwachte, negatieve reactie, en ik zie haar meer ontspannen.

Ik kijk meelevend naar haar en vraag “Oe, dat lijkt me heel lastig en vervelend voor je?” Ze knikt heftig ‘ja’ en zegt: “Ja, die ander is een vriend van een vriend die ik af en toe daar zie op een feestje. En ik wil echt niets met hem beginnen hoor, ik moet er zelfs niet aan denken. Maar ik vind hem gewoon leuk en ik krijg die gedachte niet uit mijn hoofd. Die blijft maar terugkeren, zonder dat ik er iets aan kan doen.”

We sparren over wat de redenen zijn dat ze hem zo leuk vindt. We komen erachter dat hij heel veel eigenschappen heeft die zij zelf ook heeft en leuk vindt van zichzelf. En ‘bekend maakt bemind’, zonder dat je per se met iemand ook daadwerkelijk een romantische relatie wilt. Ze denkt hierover na en zegt dan, “Ik zie hem inderdaad als een bijna 100% manlijke versie van mezelf. Maar dat zoek ik écht niet in een relatie, ik wil juist iemand die me aanvult.” Dit inzicht helpt haar de nare, terugkomende gedachte niet meer zo serieus te nemen.

Haar vriend is superlief maar ze verschillen als dag en nacht: zij is heel ambitieus en wil nog van alles. Hij is helemaal happy hoe het is. En daar wordt ze, als ze eerlijk is, gek van en ze twijfelt al lang om het daarom uit te maken. Die gedachte blijft ook maar in haar gedachten rondspoken. Ze krijgt het niet duidelijk voor zichzelf, al jaren niet en ze ging steeds maar met de stroom mee daarom. En nu is ze bijna 30 en kriebelt het steeds meer. Wat moet ze hier nu mee?

Ik zeg “Ik provoceer soms om mensen te helpen het voor zichzelf duidelijker te krijgen. Mag ik dat eens bij jou proberen?” “Graag” zegt ze.

“Er is een verschil tussen ‘tolereren’ en ‘accepteren’. Om dat verschil zelf eens duidelijk te voelen: wil jij door je ouders getolereerd of geaccepteerd worden?” vraag ik dan. Ze zegt meteen: “Geaccepteerd natuurlijk.” Ze valt dan stil, en zegt, zachtjes tegen zichzelf: “Ik tolereer hem, al jaren.”

Ik vraag dan, even zachtjes: “Heb je een kinderwens?” Ze knikt meteen ‘ja’. Ik vraag, nog iets zachter, “Is dit ook de man met wie je kinderen wil krijgen?” Ze schudt gelijk heel hard ‘nee’ met haar hoofd, terwijl de tranen over haar wangen beginnen te rollen.

Deze column is, in iets kortere vorm, ook verschenen in de Baarnsche Courant van 30 oktober 2023. 

Judith Niekel-Sjoerds

Levenslooppsychologe en Coach

Blog Archief:

Wat doe je als je kind ineens geen contact meer met je wil? En je hebt alles uit de kast getrokken?

20 maart 2023
Ze zit er helemaal doorheen. Ze begint te huilen als ik de deur opendoe en nog steeds huilend zit ze tegenover me. Een zakdoek wordt in dank afgenome…

"Het is dit jaar weer niet gelukt"

28 september 2022
Gefrustreerd kijkt ze me aan, terwijl ze met een klein notitieboekje in haar rechterhand zwaait. “Hier, kijk maar, dit waren mijn voornemens voor 20…

Oude(r) regel

30 september 2022
Ze is eind veertig en heeft twee jaar geleden een ernstig herseninfarct gehad. Ze is goed hersteld maar bepaalde dingen gaan trager en kosten veel mo…

Samen Apart

11 juni 2025
Ze is moeder van een tweeling van acht, een jongen en een meisje, waarvan het jongetje autistisch is. Hij flipt als dingen anders gaan dan verwacht…

Gokverslaving

25 maart 2025
Hij is midden 30, heeft een nieuwe baan waar hij helemaal happy in is en een fijn gezin met twee kindjes van acht en twee. De verhuizing naar een koo…

Aan / Uit

18 januari 2024
De hele dag staat ze eigenlijk ‘aan’: van het moment dat ze wakker wordt begint het gelijk met gedachten die door haar hoofd racen. En het stopt pas…

Niet gestoord

28 augustus 2024
Hij kijkt me opstandig aan. Ik kijk nieuwsgierig en open terug. Ik zeg neutraal “Fijn dat je er bent. Waar wil je met me over sparren?” Hij aarzelt…

De "ja, maar... " zegger

30 september 2022
Hij is eind vijftig, sportief en nerveus. Als ik vraag hoe ik hem kan helpen zegt hij, lichtelijk verbijsterd: “Ze vinden me niet meer zo aardig kenn…