Gefrustreerd kijkt ze me aan, terwijl ze met een klein notitieboekje in haar rechterhand zwaait.

“Hier, kijk maar, dit waren mijn voornemens voor 2020, er is echt niets van terechtgekomen. Okay, Corona maakte het niet gemakkelijker, maar echt, minder roken en drinken, gezonder eten en meer bewegen had ook ondanks Corona echt wel gekund”, zegt ze, bestraffend naar haar buikje kijkend. Ze gooit het boekje naar me toe.

Ik kijk haar neutraal aan, en knik bevestigend terwijl ik het boekje inkijk. Er staan negen voornemens in – en zo te horen heeft ze geen één voornemen volgehouden. Het is niet leuk, maar helemaal waar wat ze zegt. De bevestiging van mij over haar falende voornemens had ze niet verwacht. Ze knijpt haar ogen wat dicht en zegt dan beteuterd: “Nou zeg, moet jij me nou niet juist positief stimuleren? Iets in de trant van, ah joh, valt best mee, je bent maar 3 kilo aangekomen en stoppen met roken gaat met vallen en opstaan of zoiets?” Ik grijns haar toe en zeg: “Tsja, dat zou ik kunnen doen maar ik denk niet dat dat gaat helpen om je alsnog over de streep te trekken.”

Provocerend zeg ik dan, “Kennelijk was het niet belangrijk genoeg?” Ze hapt. “Nou nou”, zegt ze zuinigjes, “niet belangrijk genoeg… dat wil ik niet zeggen. Het gaat wel om mijn gezondheid bijvoorbeeld. Maar het is zo lastig om vol te houden.” De laatste zin komt eruit met een diepe zucht. “Ja”, beaam ik volmondig, “het is heel lastig om veranderingen in je leven door te voeren. Het gaat niet om eventjes, het betekent vaak een 180 graden ommezwaai. Ik roep altijd dat bijvoorbeeld ‘diëten’ niet langdurig werkt. Je moet in feite een nieuwe manier van eten en drinken als leefstijl omarmen en daar ook het nut en voordeel van inzien. Je moet het niet moeten, maar het willen. Anders houd je het niet vol, zoals heel veel mensen ervaren.”

Ze kijkt me chagrijnig aan en zegt: “Tsja, ik wilde het dus kennelijk niet genoeg. 2020 gaat hem niet worden voor mij. En nu?” Ze kijkt me uitdagend aan. Ik haal mijn schouders op en vraag neutraal terug: “Wat wil je zelf nu 2021 weer voor de deur staat?” Ze is even stil en zegt dan zachtjes: “Ik wil bepaalde dingen echt veranderen, maar met die voornemens werkt het dus niet. Ik neem me elk jaar dingen voor maar al snel leef ik weer als vanouds.”

Ik gooi het boekje naar haar terug. “Het werkt dus al jaren niet voor jou. En je bent echt niet de enige. Wat kun je dus het beste met die jaarlijkse voornemens doen?” vraag ik haar. Ze is even verbouwereerd en kijkt naar het boekje in haar schoot. “Uhm, … ermee stoppen?” Ik knik en maak een gebaar met mijn arm naar de prullenbak in de hoek en ze mikt met flair het boekje in één worp erin. Ze kijkt me trots aan.

“Mooie worp”, zeg ik. “Dit was het dan – het gaat niet lukken en dat moet ik accepteren?” vraagt ze aarzelend. “Nee”, zeg ik, “misschien werken intenties beter voor je. Voornemens zijn meestal geformuleerd als harde einddoelen, zoals “Ik stop met roken.” Intenties, of positieve bevestigingen, zijn meestal korte, positieve zinnen over zaken die belangrijke waarden voor jou vertegenwoordigen van waaruit je einddoelen of ambities stelt. Zie het als zachte, liefdevolle gedachten die je helpen de doelen die je wilt bereiken ook concreet aandacht te geven en naar te (gaan) leven. Maar daar moet je uiteraard wel open voor staan en willen gaan doen, anders red je het niet.” Ze knikt.

Ik vervolg: “Jij wilt gezonder leven dus je doel is dan meer te gaan sporten, beter te eten etc. Je algemene intentie kan dan bijvoorbeeld zijn “Ik zorg goed voor mezelf” en deze zin zeg je een paar keer per dag tegen jezelf, bijvoorbeeld tijdens het tandenpoetsen in de badkamerspiegel. Intenties inspireren je tot positief te denken en helpen je die dingen die je belangrijk vindt na te leven en ook echt te doen. En dat leidt weer tot blijde gevoelens. Je kunt jaar-, maand-, week- en dagintenties maken en een intentiedagboek bijhouden. Uit onderzoek blijkt dat intenties echt positief kunnen helpen bij het veranderen van je levensstijl en je welzijn helpen vergroten.”

“Klinkt ook best leuk om te doen” zegt ze, gemotiveerd rakend. “Wat zouden voor mij goede intenties zijn dan?” “Daar kunnen we gelijk mee aan de gang gaan”, zeg ik.

Aan het eind van de sessie loopt ze blij de deur uit, vol goede intenties.

Ik krijg na een paar dagen een appje. Ze is alvast begonnen met de intenties ook al is het nog geen Nieuwjaar. Vandaag had ze als intentie: “ik kies de meest gezonde dingen” en dat had ze ook echt gedaan. De post-it met de intentie op de ijskast hielp ook. Ze had er lol in, zo. Laat 2021 maar komen, ze is er klaar voor.

Deze column is ook verschenen in de Baarnsche Courant, Sectie Welzijn, vrijdag 18 december 2020.