Baal jij ook zo als je niet aan je eigen verwachtingen voldoet? Ga het dan vooral niet over analyseren, maar heb wat zelfcompassie! | JNS Levenslooppsychologie Baarn
Baal jij ook zo als je niet aan je eigen verwachtingen voldoet? Ga het dan vooral niet over analyseren, maar heb wat zelfcompassie! | JNS LevensCoach Utrecht
Baal jij ook zo als je niet aan je eigen verwachtingen voldoet? Ga het dan vooral niet over analyseren, maar heb wat zelfcompassie! | JNS Coaching en Levenslooppsychologie
Baal jij ook zo als je niet aan je eigen verwachtingen voldoet? Ga het dan vooral niet over analyseren, maar heb wat zelfcompassie! | JNS Coaching Baarn
Coaching
Psycholoog
Training
Personal Coaching
Bedrijfscoach
Baal jij ook zo als je niet aan je eigen verwachtingen voldoet? Ga het dan vooral niet over analyseren, maar heb wat zelfcompassie!
“Om mensen laagdrempelig te bereiken met handige tips en tools uit mijn coaching- en psychologiepraktijk, schrijf ik een twee-wekelijkse column in de Baarnsche Courant. Daarin schrijf ik over (dagelijkse) dingen die je behoorlijk dwars kunnen zitten en die voor veel mensen heel herkenbaar zijn. Heb je vragen naar aanleiding van deze blog? Dan hoor ik dat graag!”
Baal jij ook zo als je niet aan je eigen verwachtingen voldoet? Ga het dan vooral niet over analyseren, maar heb wat zelfcompassie!
Iedereen maakt het wel mee in het leven: niet al je dromen of doelen worden werkelijkheid. Als je droom ineens instort of je doel ineens onbereikbaar is of het niet aan je verwachtingen voldoet kan het ook leiden tot psychologische en fysieke klachten.
Hetzelfde gaat eigenlijk ook op voor je zelfbeeld. Je hebt een beeld van jezelf waar je graag aan wilt voldoen. Volgens de zelfdiscripantie theorie van Higgings uit 1987 bestaat het zelf uit drie delen die we gidsen noemen:
je ik-hoe-je-feitelijk-denkt-te-zijn, zoals bijvoorbeeld intelligent, sportief en sociaal. Kenmerken dus die je van jezelf vindt of anderen volgens jou aan je toedichten.
En dan is er nog onze “ideale zelf”, die je kunt opsplitsen in twee delen:
je ik-hoe-je-graag-zou-willen-zijn. Dit zijn jouw wensen en verwachtingen van hoe je graag zou willen zijn in jouw ogen en die van anderen. Denk bijvoorbeeld aan moedig, gul etc.
je ik-die-je-zou-moeten-zijn. Dit zijn jouw gedachten over hoe jij volgens je eigen normen en waarden en die van anderen zou moeten reageren en denken. Dit zijn bijvoorbeeld dingen als een goede collega zijn, een liefdevol kind zijn voor je ouders etc.
Dit worden ook wel je interne gidsen genoemd. Gids 2, ofwel de ik die je graag zou willen zijn, stimuleert je vaak om te veranderen en aan jezelf te werken.
Het zal duidelijk zijn dat we in de praktijk niet altijd onze (te hoge?) normen halen, met alle bijhorende frustraties van dien.
Uit nieuw onderzoek door Edith Cowan Universiteit (Perth, Australië) is gebleken dat het niet (geheel) voldoen aan je verwachtingen over hoe je zou willen zijn niet zozeer het probleem is: dat kunnen we kennelijk redelijk accepteren. Maar zo gauw we het gaan over analyseren, en ons dus te sterk focussen op wat er allemaal nog niet goed genoeg is en gebrek aan vooruitgang daarbij, dan wordt het problematisch. Door dat rumineren, het blijven herkauwen op die negatieve gevoelens en emoties, ontstaat er negatieve psychologische stress en wordt onze emotionele kwetsbaarheid groter.
De onderzoekers vonden dat het gebrek aan vooruitgang bij je ik-die-je-zou-moeten-zijn gelinkt was aan meer angst, maar niet met depressieve gevoelens. Ook werd dit niet beïnvloed door rumineren.
De onderzoekers stellen dat onze zelfgidsen onze gevoelens van welzijn helpen vergroten door ons een richting en doel in het leven te geven. En dat als we er niet helemaal in slagen om aan al onze eisen en verwachtingen hierbij te voldoen, negatieve zelfevaluatie en zelfkritiek niet helpend zijn. Het opnieuw eens kritisch kijken naar onze zelfgidsen en mogelijk aanpassen van de eisen die we aan onszelf stellen, kan dan een goede optie zijn. Vooral voor die mensen met hele hoge normen en eisen, waardoor je eigenlijk constant faalt. Het onderzoeksteam adviseert dan ook dat het de moeite waard is om lief voor jezelf te zijn: door zelfcompassie toe te passen bij onvoldoende voortgang in jouw ogen naar je ideale zelf, kun je psychologisch stress helpen voorkomen.
Mooi advies. Maar wat is dan zelfcompassie? Ik leg het meestal heel simpel uit door te zeggen: Je behandelt jezelf zoals je je beste vriend(in) of zoon/dochter zou behandelen als hij/zij dit zou voelen of hebben. Zelfcompassie is dus dat je begripvol en lief bent tegen jezelf wanneer je lijdt, faalt of je tekort voelt schieten. Dit in tegenstelling tot het negeren van die gevoelens of in zelfkritiek te gaan zwelgen.
En hoe pas je dit toe? Om je op weg te helpen hieronder wat zinnen die je tegen jezelf kan zeggen als je te hard bent naar jezelf toe:
Ik mag van mezelf imperfect zijn.
Ik mag fouten maken. Daar leer ik ook van.
Ik mag van mezelf nog niet alles weten of kunnen.
Ik sta mezelf toe minder streng te zijn.
Erken wat je ervaart en voelt en zeg iets tegen jezelf in de trant van “Dit is voor mij heel stressvol.” Of “Dit is voor mij heel teleurstellend.” Hierdoor erken je jezelf en mag je jezelf zijn met al je sterke en zwakke kanten, zoals ieder mens die heeft.
Zoek een quote over zelfcompassie op het internet die je aanspreekt en hang die op een plek waar je veel komt. En leef daarnaar.
Fact check: Nancy Gheysens, MSc
Bronnen:
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0191886919303435?via%3Dihub
https://www.sciencedaily.com/releases/2019/06/190620153524.htm